Fruškogorski manastiri

Manastiri Fruške gore predstavljaju ne samo duhovnu, već i kulturnu baštinu Srbije, kao i simbol oporavka, postojanosti i istorijskog značaja. Ovaj planinski masiv, smešten u severoistočnom delu Srbije, nosi naziv „srpska Sveta gora“. Manastiri su počeli da nastaju u 15. veku, u vreme turske okupacije, a kroz vekove postali su centar očuvanja srpske kulture, vere i tradicije, a mnogi od njih čuvaju vredne rukopisne knjige, freske, ikone i druge umetničke i istorijske dragocenosti. Među najpoznatijim manastirima Fruške gore su Manastir Krušedol, Beočin, Novo Hopovo, Vrdnik i Staro Hopovo. Svaki od njih ima svoju jedinstvenu istoriju i ulogu u životu Srpske pravoslavne crkve.

Manastir Krušedol, možda najpoznatiji, osnovan je u 16. veku i predstavlja jedan od najsvetlijih duhovnih centara na Fruškoj gori. Poznat je po tome što je u njemu sahranjen veliki broj srpskih vladara, među kojima su i članovi dinastije Branković. Freske u manastiru Krušedol smatraju se jednim od najlepših primeraka srpske srednjovekovne umetnosti. Manastir Vrdnik, smešten u blizini istoimenog naselja, pruža posetiocima ujedno duhovnu utehu i mogućnost za fizičko opuštanje zahvaljujući prelepim prirodnim predelima. 

Pored religiozne uloge, manastiri Fruške gore su i važno odredište za posetioce koji dolaze da uživaju u prirodi, planinarenju, biciklizmu i mnogim drugim aktivnostima na ovoj prelepoj planini.  U današnjem vremenu, manastiri Fruške gore i dalje igraju ključnu ulogu u očuvanju kulturnog identiteta Srbije, a njihov značaj raste sa svakim danom.